Yapabilmek edebilmek

... geçmiş blogları okudum, daha önce yazdıklarımı.
kendini tekrarlayan adam diye bir blog açıp hepsini oraya taşısam aslında daha isabetli olabir belki de...

değişen birşey yok pek.
hatta bazen kendimden çok kızı da peşimden sürükleyip,
aşkla başladığımız yolda nefes aldıramayışım geliyor.

iş hayatıyla alakalı endişelerimi düşündüğümde 'kendime denedim' en azından diyorum.
hemde sağlam denedim.!

Bir bok değilken, kafa tutuşum geliyor dünyaya.
Ama yemedi açık söylemek gerekirse, ki bu satırı yazarken yarım dudak sırıttım...

Şu an çok üzgün ve yeniğim, haliyle yaşta 38 olduğu için, ilerleyen yıllarda mağlupluk çok daha ağır geliyor.
Şu an kaldıramıyorum, kaçacak delik olsa gerçekten kaçardım!
Ama çıkış yok!

Üstelik adını henüz kestiremediğim veliahtım geliyor Venüs / Uzay :) acaba hanginiz gelecek önce merak ediyorum aslında çocuklar :)

Bu satırlar sizi ilk defa andığım satırlar oluyor aynı zamanda :)
El yazısına düşkün babanız eliyle size bunları ulaştıramadığı için son derece üzgün emin olabilirsiniz.

Kaos içinde bir sene anneniz size hamile kaldı, yine sürpriz yaparak.
Gelişinizin haberini aldıktan kısa süre sonra babanız siz daha 3 aylık olmamışken iflas etti.
Ülkenin heryerinde Atatürk Havalimanı dahil bombalar patladı, yüzlerce insan öldü/yaralandı.
Ülkede Darbe oldu, Ohal ilan edildi.
Bizde turizmci olduğumuz için dibe oturduk özetlemek gerekirse.
ve babanız şu an köşeye sıkışmış durumda çıkış yolu arıyor siz dünyaya sağlıklı gelin diye.

Umarım başarırım size layık bir hayat sunmayı ve yaşatmayı.

Bugün cumartesi, izinliyiz sedayla.
Evde oturup dinleniriz sanırım, ama ne var ki, benim için dinlenmek yok.
Beynimi zorlamaktan başka bir şey yapmıyorum, çünkü maddi refaha ulaşmak için bir yol açmak zorundayım.

Krizi burada yaşamamak için yazıma son veriyorum.


04:04
23 Temmuz 2016